nowa-stara Est ;)

esther

Cześć dziewczyny ;* Wcześniej byłam zalogowana jako czarnala. Niestety, hasło gdzieś wsiąkło (jak to bywa - do maila i do profilu jedno).

Niby mam już 'wszystko za sobą' a jednak nie do końca, ciągłe pilnowanie, chęć zrzucenia wagi... czasami silniejsze niż rozsądek. Ciekawa jestem jak tam forum, czy jeszcze żyje, czy się z powrotem tu odnajdę ;)

Sela

Forum zyje, ale przyda sie troche wiecej odwiedzajacych. Tak to jest, ta potrzeba kontrolowania tego co jemy chyba nigdy nas nie opusci;p

Mozesz jeszcze raz przypomniec ile masz lat i napisz moze czemu masz juz "to" za soba, jestes po leczeniu? czy sama sobie dalas jakos rade?
:)

niewidzialna

tak forum, jest potrzebne. witam, witam, i czekam na Twoją opowieść ze szczęśliwym zakończeniem:)

esther

Prawie osiemnastka. Zaczęło się...właśnie, problem był od zawsze, odchudzanie 'na serio' zaczęło się w gimnazjum. Mam 168 cm, najwyższa waga: 58kg, najniższa: 49kg, obecna 54kg (i... do jakiegoś czasu czuję głęboką potrzebę 'zejścia' z nie, nie-stety). Skala może nie jest taka wielka, ale każde wahanie wagi zawsze przeżywałam bardzo mocno, rodzice zaliczali 'to' aspektów dojrzewania, ja jadłam 300kcal dziennie. Myślę że przy powrocie do mniej-więcej normalnego jedzenia (po kilku latach pierwszy raz jadłam majonez!) pomogli mi przyjaciele, to chyba najwspanialsza rzecz, znaleźć 'swoich'. Było się czym zająć, czułam się potrzebna, kalorie nie miały już takiego znaczenia, przestałam wstawać godzinę wcześniej żeby robić przysiady, zaczęłam jeść cokolwiek w szkole. Teraz... nie jestem pewna co się dzieje. Może to duża presja, może potrzeba towarzystwa, ale wyszło na to że odkopałam forum.

porcelainier-rose

witaj :)

esther

Jak jest z dostępem do forum? Szczerze mówiąc nie było mnie kilka dni - a to internetu nie ma, a to mnie - i nie wiem jak to teraz jest z czekaniem, adminki zaglądają?

Sela

rzadko. tylko one moga cie przyjac. trzeba uzbroic sie w cierpliwosc. niestety.